Το σταφύλι ανήκει στην κατηγορία των καλοκαιρινών φρούτων και καλλιεργείται εκτεταμένως στη Μεσσηνία. Τοπικά συναντώνται οι επιτραπέζιες ποικιλίες Φράουλα, Σιδερίτης, Ροζακί, Κάρντιναλ (Cardinal), Αητονύχι, Κέρινο και Σουλτανίνα. Στις ημέρες μας, οι ερευνητές μελετούν τις ευεργετικές ιδιότητες των πολυφαινολών, που βρίσκονται στα σταφύλια και κερδίζουν ακόμα μεγαλύτερη προσοχή. Στη σύγχρονη παγκόσμια αγορά, η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Μεξικό και η Χιλή είναι μεταξύ των μεγαλύτερων εμπορικών παραγωγών σταφυλιού.

Το σταφύλι είναι ιδιαίτερα σημαντική πηγή υδατανθράκων και είναι πλούσιο σε καροτενοειδή όπως η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη με πιθανές ευεργετικές ιδιότητες στην όραση. Από την κατηγορία των φλαβονοειδών, στο σταφύλι περιέχονται ανθοκυανιδίνες που ενισχύουν την αντιοξειδωτική άμυνα, φλαβανόλες, που συμβάλλουν στη διατήρηση της καρδιαγγειακής υγείας και προανθοκυανιδίνες που συμβάλλουν στην υγεία του ουροποιητικού συστήματος και της καρδιάς. Τέλος, περιέχει σελήνιο, στοιχείο με αντιοξειδωτική ιδιότητα, το οποίο εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες και ενισχύει την άμυνα του οργανισμού.

Η Μεσσηνία φημίζεται για την παραγωγή τοπικών κρασιών. Το σχετικά χαμηλό υψόμετρο, το εύφορο έδαφος, το γλυκό κλίμα, η μεγάλη ηλιοφάνεια και οι ξηροθερμικές συνθήκες που επικρατούν κατά την περίοδο της ωρίμανσης των σταφυλιών έχουν καθορίσει και τις ποικιλίες του αμπελώνα της Μεσσηνίας. Από τις ελληνικές ποικιλίες προτιμήθηκαν ο Ροδίτης, το Φιλέρι, το Ασύρτικο, το Φωκιανό, το Μοσχοφίλερο και η Μαντηλαριά. Όμως, τα τελευταία χρόνια, οι αμπελουργοί έστρεψαν την προσοχή τους και σε ξένες ποικιλίες όπως το Chardonnay, Ugni blanc, Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc, Grenache rouge, Merlot, Carignan, οι οποίες καλύπτουν το μεγαλύτερο τμήμα των αμπελώνων. Τα παραγόμενα κρασιά έχουν ένδειξη Τοπικών Οίνων Μεσσηνίας, Πυλίας και Τριφυλίας (ΠΓΕ).

Κατάλυση του κρασιού με προπόσεις και ευχές γίνεται συνήθως σε συμπόσια, γιορτές και πανηγύρια ενώ στα διαβατήρια έθιμα της ζωής του ανθρώπου (γέννηση, γάμος, θάνατος) κατέχει ιδιαίτερη θέση. Ο οίνος χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στα ταφικά έθιμα από τα αρχαία χρόνια για την πλύση του σώματος του νεκρού κατά τη διαδικασία της προετοιμασίας πριν την ταφή. Στη χριστιανική θρησκεία, το ο οίνος αποτελεί βασικό συστατικό στη Θεία Κοινωνία διότι μετουσιώνεται στο αίμα του Χριστού. Το κρασί χρησιμοποιείται ποικιλότροπα στη λαϊκή θεραπευτική, είτε μόνο του, είτε αναμειγνυόμενο σε εξωτερικά επιθέματα με ξύδι, μέλι, λάδι και κερί. Στην πρακτική ιατρική για την αντιμετώπιση του κρυολογήματος συνιστούσαν κρασί με μέλι, ζάχαρη ή πετιμέζι ή έκαναν εντριβές στον άρρωστο με κρασί.